Vandaag las ik in de krant een stukje over een Nederlands gezin dat op eigen houtje een natuurpark in Afrika bezocht en 4 dagen heeft vastgezeten in de modder. Klaarblijkelijk had niemand hun gemist.
Telegraaf.nl stond deze zomer bol van dit soort artikelen. Vaak wordt er door lezers verontwaardigd gereageerd en lokale uitvoerende organisaties verantwoordelijk gesteld. Het ministerie van Buitenlandse Zaken, verzekeringsmaatschappijen en reisorganisaties draaien in de zomer overuren om problemen op te lossen.
Steeds vaker lees en hoor je van deze organisaties dat reizigers meer risico nemen. Dat is tegenwoordig een trend. We willen alles overal kunnen doen terwijl de risico’s in feite steeds groter worden. Het zit in de Nederlandse cultuur, alles moet kunnen.
Met name jonge mensen worden onder andere op social media opgezweept en aangemoedigd om vooral gekke dingen op te gekke plekken te doen en daar ook selfies van te maken. Ik kan mensen niet tegenhouden, maar ga alsjeblieft niet klagen en anderen verantwoordelijk stellen wanneer het fout gaat.
Zelf ga ik ieder jaar op wintersport. Terwijl vrienden van mij de zwarte piste afscheuren, neem ik voorzichtig de rode en blauwe pistes. Waarom? Heel simpel, omdat ik mij als zelfstandig ondernemer geen gebroken been (of erger) kan permitteren. Dat kost mij gewoon zwaar geld, als ik niet kan werken. Mocht ik ondanks alle voorzorgmaatregelen toch iets krijgen, dan kan ik alleen mijzelf de schuld geven. Zo zit ik in elkaar.
Ik ben het hier helemaal mee eens. Klanten dienen zich te realiseren dat ze zelf ook een verantwoordelijkheid hebben en al helemaal wanneer ze afwijken van de gebaande paden. Het klakkeloos afschuiven op andere partijen die kennelijk worden gezien dat ze over alles de verantwoording hebben is in een aantal gevallen onjuist.
Peter de Ruiter