Mijn buurman van twee huizen verderop geeft me vaak ongevraagd advies, onder het motto ‘jij werkt toch in de reisbranche?’ Hij moet niets hebben van politici, omdat die volgens hem slechts in drie dingen zijn geïnteresseerd: me, myself and I. Zijn afkeer geldt voor politici van links tot rechts. Een veelgehoorde uitspraak van hem is: ‘Of je nou door de hond of door de kat gebeten wordt.’ Zo’n buurman dus.
Laatst vroeg hij wat ik vond van de ChristenUnie, die in januari al had gepleit voor uitstel van Lelystad Airport. ‘Dat doen ze alleen om zieltjes te winnen, want op 21 maart zijn er gemeenteraadsverkiezingen. En laten de meeste klagers over Lelystad nou net in de bible belt wonen. Nee, dit is preken voor eigen parochie. Laten ze zich maar met de zondagsrust bezighouden, daar hebben ze meer verstand van.’
Hij begon over Jesse Klaver, de voorman van Groen Links, die een maand geleden op een lokale verkiezingsbijeenkomst in Amsterdam had beloofd dat er geen groot commercieel Lelystad Airport komt als zijn partij straks de hoofdstad bestuurt. Opnieuw een staaltje verkiezingsretoriek over de rug van Lelystad, stelde mijn buurman. En of ik wel wist dat Groen Links in 1990 was ontstaan uit een fusie van vier kleine linkse partijen, waaronder de CPN. De communisten dus, stelde mijn buurman veelbetekenend. ‘Ook Groen Links misbruikt de commotie rond Lelystad om stemmen te winnen. En ze hebben hun zin gekregen, want de opening is nu een jaar uitgesteld, maar dat weet jij beter dan ik.’
Ik probeerde tegengas te geven met de opmerking dat de overheid randvoorwaarden moet scheppen en ervoor moet waken dat alle belangen zorgvuldig worden afgewogen. ‘Zorgvuldigheid voor alles toch?’
‘Onzin’, brieste mijn buurman. ‘Die lui in Den Haag zitten zich met mijn vakantie te bemoeien. Als Lelystad later opengaat, wordt een vakantievlucht naar Spanje straks hartstikke duur, want krapte leidt tot hogere prijzen.’
Voordat ik nog wat kon zeggen, was hij naar binnen gelopen, want zijn vrouw riep voor de koffie. Ik had ‘m nog willen zeggen dat ik z’n opmerkingen opvallend vond, vooral voor iemand die al jaren in augustus twee weken naar hetzelfde huisje in de Eifel gaat, met de auto.
theo.de.reus@travmagazine.nl
