
Ter voorbereiding van een vakantie schreef ik lang geleden een briefkaart naar een verkeersbureau om informatie. Enkele dagen later lag er een dikke envelop in de bus, met kleurrijke brochures en folders. Er zat ook een acceptgirokaart bij, voor een vrijwillige bijdrage van enkele guldens in de portokosten.
Het was de tijd waarin niemand nog van internet had gehoord en de wereld nog overzichtelijk was. Je stond in de rij bij het postkantoor om postzegels te kopen en de postbode liep nog zes dagen in de week zijn ronde. De postkantoren zijn inmiddels aan een tweede leven begonnen als agentschap bij een supermarkt en fungeren vooral als afhaalpunt van pakjes. De postbode komt alleen nog langs als hij er zin in heeft.
Ook een instituut als de Vakantiebeurs, volgend jaar 50 jaar jong, moet mee in die verandering. Daarom is het goed dat beursmanager Bart Meijer dit jaar rigoureus een nieuwe weg is ingeslagen. Hij kan ook moeilijk anders, want het alternatief is lijdzaam toezien hoe het aantal bezoekers per jaar terugloopt. Successen uit het verleden bieden nou eenmaal geen garantie voor de toekomst.
Dat is niet makkelijk. De bezoeker anno nu vraagt een festivalachtige omgeving voor zijn dagje uit. Je moet als beursorganisatie, en als exposanten, meer bieden dan de informatie die de bezoeker ook op internet kan vinden. Zonder meteen door te slaan in een evenement vol herrie en goedbedoelde hippe beleving. Er moet een reden zijn waarvoor de vakantieklant bereid is naar Utrecht af te reizen.
De te ruim opgezette Afrika-hal uit het verleden, met vijf meter brede gangpaden, was troosteloos en geen goede reclame. Ook zat de gemiddelde bezoeker niet te wachten op een fietsparcours. Het indikken van de beurs naar de huidige omvang, zoals Meijer heeft gedaan, is daarom een goede stap. Less is more.
Het is nu een kwestie van de ingeslagen weg verder uitbouwen en daarbij de ondergrens van 100.000 bezoekers te bewaken. Dat klinkt makkelijker dan gezegd. En bovendien staan daarbij de beste stuurlui als altijd aan wal.
In het kader van de festivalsering van de Vakantiebeurs zou ik in ieder geval zorgen dat de omlijstende catering goed op orde is. Dat hoort bij een dagje uit. Kijk maar naar de Vrienden van Amstel Live, om maar wat te noemen. Dus voldoende stalletjes met koffie en gebak, kraampjes met hamburgers en patat en lange tafels met Bier und Bratwurst in de hal waar Duitsland en Oostenrijk zijn te vinden. Dat zijn naast alle reisinformatie onmisbare ingrediënten om de beursbezoeker tevreden naar huis te laten gaan.