Afgelopen week ben ik met mijn familie naar Dalaman gevlogen met Transavia. We vlogen vanaf Rotterdam en hadden een prima vlucht. Toch verlang ik erg terug naar de Martinair-tijd.
Normaal vliegen zonder vooraf ingewikkelde boekingsprocedures met allerlei fake keuzes voor de vakantieganger. Vroeg inchecken bij Martinair betekende altijd een raam- of gangplaats. Dat is nu toch wat anders; betalen voor een stoel, betalen voor bagage, betalen voor vroeg inchecken, de creativiteit om extra te laten betalen voor een product dat je al hebt gekocht, kent bijna geen grenzen.
Tijdens de vlucht met Martinair kreeg de passagier een drankje, daarna een maaltijd en tot slot nog een kopje koffie. Vervolgens kwam er nog taxfreeshopping met overbodige artikelen, maar het gaf wat afleiding tijdens de vlucht. Niks geen keuzes, dit was het en wij vonden het allemaal prima.
Ik heb nu weer eens met verbazing gekeken naar de toch platvloerse wijze waarop het cabinepersoneel zijn verkopen moet doen. De vlucht duurde maar 3 uur, maar toch krijg je het gevoel dat we het niet gaan overleven als we niets kopen. Drie aansluitende verkoopsessies gedurende de hele vluchtduur. Erg vermoeiend en volgens mij wordt het personeel hierdoor gedegradeerd tot verkopers op de eerste de beste jaarmarkt. Wat mij betreft mogen we gewoon terug naar een full-service prijs zonder al deze commerciële opsmuk. Per saldo is de passagier dan ook goedkoper uit.
Met jouw betoog zullen zeer velen instemmen, Wolfgang, maar de verantwoordelijken voor marges en winst niet. Die moeten opboksen tegen de zogenaamde low-costers die hiervan hun specialisme hebben gemaakt. Het is niet alleen in de luchtvaart. In de hotellerie en de cruisesector is het al niet anders. Ancillaries bepalen de profit tegenwoordig. De consument kan er niet meer omheen, maar wordt er zeker niet blij van, integendeel…